Dit is waarom de cryptomarkt het zo zwaar heeft, volgens JPMorgan
In dit artikel:
JPMorgan-waarnemers onder leiding van Nikolaos Panigirtzoglou wijzen particuliere beleggers aan als belangrijkste oorzaak van de huidige neerwaartse golf in cryptovaluta. De instorting kwam deze week in kracht toen Bitcoin onder de geschatte productiekost van ongeveer 94.000 dollar dook — een niveau dat miners minder winstgevend maakt en daardoor extra verkoopdruk kan veroorzaken. Historisch fungeert die productiekost vaker als steun; door het doorbreken ervan ontstond nu opnieuw paniekverkopen.
In november verdween ongeveer 4 miljard dollar uit ETF’s voor Bitcoin en Ethereum, een uitstroom die zelfs piekmaanden uit het verleden overtreft. Alleen al gisteren werden 903,2 miljoen dollar aan Bitcoin-ETF’s onttrokken, het op één na slechtste resultaat sinds de beursintroductie vorig jaar. JPMorgan merkt dat de aard van de deleveraging is verschoven: waar in oktober vooral crypto-native spelers posities in perpetual futures afbouwden, zijn het nu vooral niet-crypto retailbeleggers die via spot-ETF’s kapitaal weghalen.
Tegelijkertijd blijft er wél veel geld naar aandelen-ETF’s vloeien: Amerikaanse particulieren pompten in november al circa 96 miljard dollar in aandelen-ETF’s, met een mogelijke maandtotaliteit van 160 miljard dollar als de trend doorzet. Dat duidt erop dat retailbeleggers crypto apart behandelen van de bredere aandelenmarkt en niet per se pessimistisch zijn over risicovolle activa in het algemeen. JPMorgan registreert ook een afname van speculatieve handel in kleinere accounts — minder call-opties en momentumposities — wat volgens de bank de meest speculatieve koopkracht heeft verzwakt, maar niet betekent dat de bullmarkt per se voorbij is.
Kort gezegd: de recente duikvlucht wordt vooral aangedreven door retailverkoop via ETF’s en onrendabele miningkosten na het doorbreken van een belangrijke steunlijn, terwijl kapitaalstromen naar reguliere aandelen juist hard blijven doorgaan. Dit vergroot de kans op aanhoudende volatiliteit totdat er nieuw koopinteresse van grotere of institutionele spelers terugkeert.